Marianne van Leeuwen: Mijn verhaal

Geschreven door: Liesbeth van Duijn

De zwangerschappen waren voor mijn gewicht de hel, ik kwam 24 kilo aan en kreeg het er daarna moeilijk af. Het is een keer gelukt met een dieet bij de EGA maar ik ben nooit meer echt slank geworden. Het was altijd 70+ kilo. Tot aan het eind van de relatie, waarin ik weer niet gelukkig was. Toen was ik weer rond de 60 kilo.

 

Mijn strijd met de kilo’s.

Ik ben geboren op 21 augustus 1958 als oudste kind van mijn toen nog piepjonge ouders die daarna nog 3 zoons en een dochter kregen. Ik had een leuke jeugd en veel vrienden en vriendinnen en sportte veel (handbal). Op mijn 19 e ging ik samenwonen, ik woog toen rond de 58 kilo (ik ben 1.62 lang). In de vier jaar dat die relatie stand hield, ben ik veel in gewicht toegenomen maar aan het einde van de relatie was ik weer slank. Ik wijt het dik worden aan het feit dat ik me niet gelukkig voelde en het slanker worden aan het feit dat ik klaar was voor iets nieuws. Ik heb 10 jaar een relatie gehad met de vader van mijn twee prachtige kinderen. De zwangerschappen waren voor mijn gewicht de hel, ik kwam 24 kilo aan en kreeg het er daarna moeilijk af. Het is een keer gelukt met een dieet bij de EGA maar ik ben nooit meer echt slank geworden. Het was altijd 70+ kilo. Tot aan het eind van de relatie, waarin ik weer niet gelukkig was. Toen was ik weer rond de 60 kilo.

marianne-van-leeuwen-2-1024x1024De jaren daarop werd ik weer langzaamaan dikker (boven de 80) en heb van alles geprobeerd om weer slank te worden: weight watchers, south beach, sonja bakker. In 2005 heb ik voor het eerst kennis gemaakt met een orthomoleculair diëtiste en daarmee keurig afgevallen tot rond de 60 kilo. Deze manier van leven/ eten kon ik niet volhouden, kreeg daarin ook geen begeleiding en dus toch weer gaan groeien. In de periodes dat ik slank was voelde ik me energiek en nam me voor dat ik het nooit meer zover zou laten komen. In de periodes dat ik dik was ging ik me als een grijze muis gedragen, hulde me in wijde lange kleren, liep op lage schoenen want kreeg last van knieën, voeten etc.

Ik heb al jaren een verantwoordelijke, drukke, fulltime baan als manager en na de zomer van 2014 was ik mijn gewicht en uiterlijk heel erg zat. Ik zou aan een nieuwe baan beginnen en wilde mijn uitstraling fris en energiek laten zijn.

Toevallig (?) zag ik op facebook bij een vage kennis een advertentie van Nederland Slank. Gebeld met Liesbeth en alles op de site gelezen. Ik was meteen enthousiast, het was het ontbrekende puzzelstukje in de levenswijze waar ik in 2005 al eens aan geroken had. Op 9 november 2014 ben ik, 81,5 kilo zwaar, gestart met het programma van Nederland Slank. Ik moet er nog even bij vertellen dat ik enorm fanatiek ben, als ik ergens voor ga is het voor 200%. Het ging heel goed. Ik viel meteen in de eerste week al 2 kilo af en bleef mooi afvallen. Een enorme stimulans. Het programma was goed vol te houden voor mij en ik kreeg steeds meer energie.

marianne-van-leeuwen-3In januari 2015, na het overleven van alle feestdagen, was ik aardig op weg naar mijn streefgewicht wat ik op 65 kilo had bepaald. Liesbeth had in het kennismakingsgesprek wel gezegd dat ik “makkelijk” 20 kilo eraf kon krijgen, maar ik had gedacht dat ik met mijn 56 jaar niet teveel meer moest verwachten en dat een gewicht wat ik had op mijn 19 e niet haalbaar zou zijn.

In februari had ik de 65 kilo bereikt en mocht ik naar de minder strenge fase. Ik had inmiddels al een nieuwe garderobe aan moeten schaffen, maar kon nog steeds niet geloven dat ik echt zo slank was geworden. Traditiegetrouw pakte ik nog maatjes L uit de rekken, waarna ik natuurlijk tot de conclusie kwam dat het toch echt wel minder kon. Ik kon er ook nog niet in geloven dat ik het zo kon houden (gezien het hele verhaal hiervoor) dus de garderobe was nog heel beperkt en alle XL’s hingen nog in de kast.

Inmiddels bleef ik, ook in de minder strenge fase, gewoon nog afvallen. In april woog ik 57 kilo. Alhoewel mijn omgeving heel lovend was over mijn metamorfose kreeg ik, met name van naaste familie, toch ook wel vaak te horen dat ik nu toch wel weer “ normaal” kon gaan doen en ook de vraag of ik geen anorexia had. Iedere keer als ik zei “ ik mag dit of dat wel/niet eten” dan kreeg ik direct als reactie “ hoezo … mag”. Ik heb inmiddels geleerd me daar niets van aan te trekken. Ik eet nog steeds zoals ik dat geleerd hebt: 3 keer per dag, zonder tussendoortjes; vermijd suiker, pasta, aardappels, tarwe, koemelk en voel me fantastisch.

Liesbeth heeft mij tweemaal beloond met een prachtig cadeau:

 Een styling advies van Merel van ’t Wout waarin ik me bewust ben geworden van passende kleuren en mijn nieuwe lichaam.

 Een “voel je fantastisch” workshop van Glancy van Elst waarin dit nogmaals bevestigd werd en ik ook merkte dat meer vrouwen zich nog niet bewust zijn van hun nieuwe ik en hoe je overkomt op anderen.

Het heeft me meer zelfvertrouwen gegeven en een passende kledingstijl waarin ik me heerlijk voel. De kast bevat inmiddels alleen nog maar maatjes 36, soms een 38 en frisse lente- kleuren, maar nog steeds heel veel in mijn favoriete kleur blauw die gelukkig heel goed blijkt te passen in mijn nieuwe look.

Kortom het is nu bijna een jaar geleden dat ik ben gestart met Nederland Slank, ik voel me fantastisch, ben single, heb zelfvertrouwen en ben vol energie. Kom maar op met de rest van mijn leven !

Marianne-van-leeuwen-voor-en-na-300x255